Kimiz? Ne ayağız? Kaç kişiydik o zaman?

Bir zamanlar Gezi Parkı eylemleri vardı. Türk halkı çaresizdi, moraller sıfırdı. Bu günlerde Hamamcızade Haluk Efendi eşe, dosta, hısım-akrabaya şarkılar ve ufak ufak manidar sözler imayılleyip onların yüzlerini güldürme ihtiyacı duymaya başladı. Bu ihtiyaç zamanla keyif veren bir boyun borcu, bir takıntı, bir kaşıntı haline geldi... Yemeyip, içmeyip, yazmaya başlayan Efendi’nin genişleyen okuyan/anlayan kitlesi ve onlardan gelen geri bildirimlerin koltukları, kanepeleri olsun hep kabartması sayesinde o büyüdü ve bir e-posta fenomeni haline geldi. Sosyolojik, analitik ve melodik içeriği hayli gelişmiş olan bu küçük yazılar günlük hayatımızın birer parçası oldu... Biz de dedik ki 'gel sana bi blog açalım Efendi, herkesler görsün bu manzarayı, bu rengi'...

Thursday, June 6, 2013

Günün Musiki Serisinden

Bugun 6 Haziran, Perşembe
Erensan Hayırlı işler diler...

Bugun, sizlerle zamanin önemine referans yaparak bir parca daha payalasalim..Son gunlerin tirmanan gerginliklerini hep farkli acidan sakinlestirmeye, insanimizi dusunmeye tesvik etmeye, zamani dogru kullanmasina yardimci olmaya calistim. Bu sarki hepimize demokrasi ve hosgoruyu Ortacgil'ce anlatir, nostaljiktir 1970lerdir, icimize dokunur soz ve muzigi ile gezi hareketinin TR'nin en buyuk, en onemli kadin hareketi olmasi dilegiyle..gune basliyoruz. Allah ulkemizi ve insanimizi korusun.!

Benimle oynar misin..? (1970ler)
Teoman & Bulent abi birlikte soyluyorlar

Soz + muzik:  Bulent Ortacgil


Posted by at

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)