Bir adam var, her gün bir şeyler yazıp, bir şeyler çalıyor...fena da değil hani...
Kimiz? Ne ayağız? Kaç kişiydik o zaman?
Bir zamanlar Gezi Parkı eylemleri vardı. Türk halkı çaresizdi, moraller sıfırdı. Bu günlerde Hamamcızade Haluk Efendi eşe, dosta, hısım-akrabaya şarkılar ve ufak ufak manidar sözler imayılleyip onların yüzlerini güldürme ihtiyacı duymaya başladı. Bu ihtiyaç zamanla keyif veren bir boyun borcu, bir takıntı, bir kaşıntı haline geldi... Yemeyip, içmeyip, yazmaya başlayan Efendi’nin genişleyen okuyan/anlayan kitlesi ve onlardan gelen geri bildirimlerin koltukları, kanepeleri olsun hep kabartması sayesinde o büyüdü ve bir e-posta fenomeni haline geldi. Sosyolojik, analitik ve melodik içeriği hayli gelişmiş olan bu küçük yazılar günlük hayatımızın birer parçası oldu... Biz de dedik ki 'gel sana bi blog açalım Efendi, herkesler görsün bu manzarayı, bu rengi'...
Friday, June 21, 2013
Mubareque Cuma...
Günaydın,
Bugün 21 Haziran 2013, Cuma the mubareque...
Erensanhayırlıişlerdiler.
Sizleri "Günaydın..!" diye seslenen 1979 'dan bir Ortaçgil şarkısıyla güne iyimser başlatmak istedim...
No comments:
Post a Comment