Bir adam var, her gün bir şeyler yazıp, bir şeyler çalıyor...fena da değil hani...
Kimiz? Ne ayağız? Kaç kişiydik o zaman?
Bir zamanlar Gezi Parkı eylemleri vardı. Türk halkı çaresizdi, moraller sıfırdı. Bu günlerde Hamamcızade Haluk Efendi eşe, dosta, hısım-akrabaya şarkılar ve ufak ufak manidar sözler imayılleyip onların yüzlerini güldürme ihtiyacı duymaya başladı. Bu ihtiyaç zamanla keyif veren bir boyun borcu, bir takıntı, bir kaşıntı haline geldi... Yemeyip, içmeyip, yazmaya başlayan Efendi’nin genişleyen okuyan/anlayan kitlesi ve onlardan gelen geri bildirimlerin koltukları, kanepeleri olsun hep kabartması sayesinde o büyüdü ve bir e-posta fenomeni haline geldi. Sosyolojik, analitik ve melodik içeriği hayli gelişmiş olan bu küçük yazılar günlük hayatımızın birer parçası oldu... Biz de dedik ki 'gel sana bi blog açalım Efendi, herkesler görsün bu manzarayı, bu rengi'...
Tuesday, June 18, 2013
İyi günler serisinden...
Bugun 18 Haziran 2013, Salı, Erensanhayırlıişlerdiler.
Günün musikisi eski bir pop star'dan...
Söz, müzik ve icraat : Cat Stevens
Father & Son(Tea for the Tillerman albumunden..1970)
No comments:
Post a Comment