Kimiz? Ne ayağız? Kaç kişiydik o zaman?

Bir zamanlar Gezi Parkı eylemleri vardı. Türk halkı çaresizdi, moraller sıfırdı. Bu günlerde Hamamcızade Haluk Efendi eşe, dosta, hısım-akrabaya şarkılar ve ufak ufak manidar sözler imayılleyip onların yüzlerini güldürme ihtiyacı duymaya başladı. Bu ihtiyaç zamanla keyif veren bir boyun borcu, bir takıntı, bir kaşıntı haline geldi... Yemeyip, içmeyip, yazmaya başlayan Efendi’nin genişleyen okuyan/anlayan kitlesi ve onlardan gelen geri bildirimlerin koltukları, kanepeleri olsun hep kabartması sayesinde o büyüdü ve bir e-posta fenomeni haline geldi. Sosyolojik, analitik ve melodik içeriği hayli gelişmiş olan bu küçük yazılar günlük hayatımızın birer parçası oldu... Biz de dedik ki 'gel sana bi blog açalım Efendi, herkesler görsün bu manzarayı, bu rengi'...

Tuesday, June 4, 2013

Kuzusuna Kurduna, Yunus'una Emrah'a

Bugün 4 Haziran 2013, Salı; Erensan hayırlı işler diler..!

Günün musiki tedavisi:
Ayten Alpman 1972'de söyledi;
Söz: Fikret Şeneş

Aslında bir yahudi halk şarkısının aranjmanıdır..ama TR'mi her zaman ayağa kaldırır. Çakmak ve Iphone flaşı çaktırır. 

Zaman bu şarkıyı çalma zamanıdır...lütfen moral için çevrenize forward ediniz...



Posted by at

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)