Gunaydın, gene mubareque Cuma geldi :) !

Gunaydin,

Bugun 30 Agustos 2013, Cuma mubareque..erensan hayirli isler diler..!

Zafer Bayramini pek de zaferlerle susleyemedik yillardir; secmenler olarak da, liderlerimiz de bunu basaramadi bunu; birlikte ya da ayri ayri..Bir milli macin kazanilmasi zafer olarak algilandi en fazla, o da cok olmadi.Kutlamalara ve uzun haftasonlarina yarar bu yazin son elveda bayrami..kutlu olsun.!

Zafer nedir..? Bir millet icin, bir ulke icin gurur duyulacak ne vardir...gundemdeki tarifi ne olmalidir...?

Onu bile bilemeyenlerimiz cogunlukta. Ne istedigimizi, hedeflerimizi bireysel olarak saptamak konusunda dahi acemiyiz hala... Bu millet destanlar yazmış, Ataturk ve o zamanki ulke vatandasi savasmis, kazanmis, biz ise 90 yildir tatil yapip kutlamalardayiz...Bugunun zaferleri savasarak olmamali; Microsoft, Apple, GoogleAmerikaliya degil tum dunyaya hergun kutlama ortamlari  sunuyor...

Dusunmeniz icin; basit ve onemli...

3- 5 sene onceydi, Annemle hala konusabiliyorken sorayim dedim; 

"Bizi cocuklugumuzdan beri kosturdunuz, beslediniz - kendi bildiginiz ve duydugunuz gibi buyutmeye calistiniz; bu beslenme bazen enine gitti - bazen boyuna..! Bazen protein oldu gida, bazen de nişasta...okullara gonderdiniz, not kapma ve lisan ogrenme pesinde kosturup durduk..Basarili olmamiz, diploma almamiz gerekiyordu; 'karneler iyi gelsin' dediniz; geldi - gelmedi; gurbet illere gittik; bitirdik, diplomalar aldik. Memlekete donduk, topragi optuk...'Askere git' dediniz, gittik...'Is, as, es' dediniz, calistik, basardik - basaramadik...'Evlen, evlenme, bu kiz olur - oteki olmaz', dediniz dinledik - dinlemedik..evlendik..'torun', dediniz; sevistik, zaten sevisip dururduk; isimize geldi onu da yaptik...Cocuklar, torunlar oldular, altlarina doldurdular. Sonra onlar okullu oldular. Sonra biz onlari yetistirmeye kosusturmaya basladik...Tuz torbasi bizim kafamiza gecti; bir de baktik ayni sorunlar, ayni caresizlikler, ayni sevincler - huzunler, dugunler - cenazeler...bir de baktik 40larimiz bitiyor, 50ler basliyor: donduk size baktik: ' simdi n'oolucak ?'diye sorduk; 'biz de bilmiyoruz ki, size hayati anlatirken biz de 40li yaslardaydik, o kadarini biliyorduk' dedi Anam...dusunceli, safyurekli ve bilge bir tavirla...cevabimi aldim da anlamaya calisiyorum hala hayati.

Bu kadar basitti hayat iste; Annem - Babam uzerinden hayati boyle tarif etmek de...

Onlar sakin, sabirli, dayanikli ve fedakardi..ya bizler; hem onceki nesillerin meziyetlerini hem de kendi ogrendiklerimizi ustune koyarak gelebiliyor muyuz bugunlere..cocuklarimizi hazirlayabiliyor muyuz yarinlara..? Amerikan ve bati tarzi bireysel mi, yoksa toplu yasamaya , paylasmaya, boyun eymeye yatkin dogulu toplum tipi mi yetistiriyoruz onlari.? Veya daha basit: cocuk yetistirmenin riskini aliyor muyuz bile acaba..? 

Stevie Wonder'dan bir sarki..Taa 1980lerden: 

You Brought Some Joy Inside my Tears. 

Yani diyor ki;

Sen benim gözyaşlarıma sevinç getirdin...

I've always come to the conclusion that 'but' is the way
Of asking for permission to lay something heavy on one's head
So I have tried to not be the one who'll fall into that line
But what I feel inside, I think you should know

And baby that's you, you, you, made life history
'Cause you've brought some joy inside my tears
And you have done what no one thought could be
You've brought some joy inside my tears

I've always felt that tomorrow is for those who are too much afraid
To go past yesterday and start living for today
I feel that lasting moments are coming far and few between
So I should tell you of the happiness that you bring

You, you, you made life history
You brought some joy inside my tears
You have done what no one thought could be
You brought some joy inside my tears

Sevincli ya da huzunlu, gozyaslarinizi da birakin, aksinlar...Bir nev'i bosalsinlar, su icer doldurursunuz yerine...

Haftasonunuz iyi gecsin.!